Gdzie się podziały Twoje żarty, cięte riposty.Brak nam tu Ciebie i wspominamy te śmieszne chwile a przecież było ich aż tyle! Kochałeś ludzi ,kochałeś życie.Zawsze pogodny, zawsze serdeczny,skory do żartów i zabaw wiecznych.Teraz w mym domu tylko pustka i cisza odbija się echem od ścian.Teraz tylko samotność i smutek i żal...

Gdy wstaje świt to złoto lśni i mienią się diamenty i słychać ptaków śpiew i serce drży...szczęśliwe to momenty. A kiedy mrok jak szara mgła pochłonie słońca promienie, ucichnie śpiew ,nadejdzie cień i łkać będą kamienie....

Widzisz...znów śnieg pada.Widzisz...do naszych serc smutek się wkrada.Samotne święta przed nami-bez Ciebie kochany.Wspomnienia wracają jak złe sny.Jeszcze niedawno byłeś z nami Ty.Ostatnie święta,ostatnie spotkanie.Choinka,stół,opłatek,rodzina.Teraz nadeszła gorzka godzina.Teraz samotność,smutek i łzy.Nawet choinka nie jest już tak kolorowa,na zawsze umilkły słowa.Wigilia będzie smutna ,ubrana w nasz smutek i czerń.W moim sercu tkwi wielki ból.W moim sercu wciąż pustka i bolesny cierń...

Za oknem szara, ponura jesień. Wciąż czuję w sercu chłód... Chłód uczuć od dawnych przyjaciół, chłód od rodziny która nie wybaczy. Nikt nie widzi mej wielkiej rozpaczy... Me serce wciąż tęskni,wciąż cierpi,wciąż krwawi... Może nie są tego ciekawi... Odszedłeś w styczniowy,mroźny dzień a chłód pozostał na zawsze już...

Wokół jest piękny świat,tysiące barw,tętniąca w żyłach krew i piękny ptaków śpiew.Mój świat się zatrzymał,życie już nie ma tylu barw.Wszystko wokół poszarzało.Nie ma już nic... Jest pusto,szaro i źle.Zostałam sama z moim smutkiem ,z moją samotnością.Nic nie jest już taką radością.Ciebie jednego zabrakło i świat poszarzał,staram się go ubarwiać ,chcę aby kwiaty kwitły i już nigdy nie zwiędły.Czy to obłęd czy rozpacz ogromna?Czy samotność w mym sercu niezłomna ?Czym ją zapełnić?
Mam tylko moje sny...a w nich wciąż TY...

Tam...gdzieś daleko-jesteś!
Czuję...
Choć nie mogę Cię zobaczyć-wiem...
Choć niewidzialny-tak rzeczywisty...
Choć tak daleki-bardzo bliski...
Jesteś...i ja to czuję- i za to Ci dziękuję...

Dom pełen ludzi-ja sama.  Płaczę-ale nikt mnie nie widzi... Krzyczę-ale nikt mnie nie słyszy... Odchodzę-ale nikt mnie nie zatrzymuje... Moja dusza umiera-lecz nikt jej nie ratuje... Ciemna noc a wokół nic i nikt... tylko ja ,mój ból i moje łzy...

Bez Ciebie tak pusto i oczom i ustom. Śmiech schował się w kącie i śpi. Wieczory się dłużą a jest ich tak dużo.Nikt bliski nie puka do drzwi.Bez Ciebie jednego tak wiele jest złego.Smutno i płakać sie chce...

Smutek,tęsknota i łzy...Odkąd odszedłeś właśnie Ty .Gdzie teraz jesteś? dokąd odszedłeś?Zostawiłeś nam tylko same łzy....

"Chcę abyście mnie pamiętali i nadal mnie kochali.Swe szczęście odszukali, ogromu miłości zaznali.Choć ziemia mnie przysypała ,miłości nie pogrzebała.Miłość zostawiam z Wami abyście się kochali.Choć ja w ciemność ruszam,zostaje tu moja dusza ,w myślach Waszych zostanę i kochać nie przestanę"

Płoną znicze na Twym grobie,wciąż pamiętamy o Tobie.Kładę świeże kwiaty a z mych oczu znów płyną łzy.Nie ma już Ciebie z nami,jak pogodzić się z tym?Pusty dom,puste serce,puste dni...

Moja codzienność to teraz cmentarz,kwiaty,znicze.Cmentarz wyznacza rytm dnia.Idę tam,zapalę świecę na Twym grobie i znów pomyślę czule o Tobie.Wracam do domu pustego,do ścian-to wszystko co teraz mam.Do pustki,nicości , do mojej samotności...

Żal że się za mało kochało,że się myślało o sobie.
Że się nie zdążyło,że było za późno...
Wszystko już potem za mało ,choćby się łzy wypłakało...
nagłe,niepewne...

Zapachniało jodłami,rozszumiały się drzewa...
Był ktoś...i nagle odszedł,był ktoś i go nie ma...
Cicho teraz nad lasem,nawet ptak nie zaśpiewa...
Był ktoś i nagle odszedł,był ktoś i go nie ma...

Tyle planów ,niespełnionych marzeń.Mieliśmy być szczęśliwi,mieliśmy iść przez życie razem  Choroba była silniejsza od miłości,nie uchroniłam Cię...! Ona nie znała litości... Co dzień patrzyłam jak po kawałku umiera Twoje ciało. Nic nie można było zrobić choć tak bardzo się chciało!